Wolnostojąca, neogotycka dzwonnica posadowiona obok kościoła pw. św. Andrzeja w Olkuszu została zbudowana w latach 1908-1913. Powstała w oparciu o projekt architekta Sławomira Odrzywolskiego. Obecnie istniejącą budowlę wzniesiono zapewne na fundamentach poprzedniej dzwonnicy, która spłonęła w 1877 r., a następnie została rozebrana na przełomie XIX i XX wieku.
Do budowy dzwonnicy użyto głównie miejscowego zlepieńca parczewskiego, dlatego ma ona charakterystyczny, ciemnopomarańczowy kolor tego materiału. W dolnej części wieża przybrała plan czworoboku o wymiarach 9 x 9 metrów. Grubość murów u podstawy obiektu dochodzi do 1,5 metra. Górna część budowli jest węższa, ma kształt ośmioboku. Wieżę przykrywa ośmiospadowy hełm zwieńczony metalową kulą, na której posadowiono krzyż z koronami na ramionach i orłem z koroną. W środku zawieszone są 3 dzwony, ufundowane w 1963 r.
Budowla obejmująca dzwonnicę wraz z hełmem mierzy 63 metry, jest ona jednym z symboli Olkusza.
Jak dojechać:
Dzwonnica położona jest tuż obok kościoła pw. św. Andrzeja, przy ul. Szpitalnej 1 w Olkuszu, w województwie małopolskim.
Współrzędne GPS: 50°16′41,97″N 19°33′27,23″E
Zwiedzanie:
Z dzwonnicy zapewne można by podziwiać panoramę Olkusza. Niestety jej wnętrza nie są udostępniane.
Źródła wykorzystane do przygotowania wpisu:
- W. Leśniak, Olkuska Bazylika św. Andrzeja, 2006,
- J. Stypień, Stulecie dzwonnicy kościoła św. Andrzeja Apostoła w Olkuszu, Ilcusiana nr 9,
- https://pl.wikipedia.org/wiki/Bazylika_kolegiacka_%C5%9Bw._Andrzeja_Aposto%C5%82a_w_Olkuszu – dostęp 22 maja 2021 r.
